21.10.08
A fala de Lucas
- PARTES DO CORPO:
- pe (tanto o pe coma o pelo e as pernas)
- man
- o (tanto o ollo coma a orella)
- na (nariz)
- de (dedos e dedas)
- den (dentes)
- bo (boca)
- cu
- ba (brazo)
- ROUPA:
- pan (pantalón)
- ca (camiseta)
- tenis
- to (toalla)
- tin (calcetín)
- ma (manta)
- go (gorro)
- bo (botón)
- COMIDAS:
- co (equivale a comer e á comida)
- gur (iogur)
- quei (queixo)
- agua (auga)
- bi (biberón)
- pan
- ga (galleta)
- ma (mazá)
- pe (pera)
- pa (plátano)
- me (melocotón)
- no (noz)
- la (laranxa)
- ki (kiwi)
- fe (fresa)
- bibe abu (cervexa de botella)
- XOGUETES E MEDIOS DE TRANSPORTE:
- yiyi (o seu oso para durmir)
- mu (música)
- lli (libro)
- o (oso)
- mi (mickey mouse)
- mo (moto)
- bi (bici)
- co (coche)
- ca (camión)
- ten (tren)
- bus
- bar (barco)
- taatoo (tractor)
- a (avión)
- cote (helicóptero)
- ba (balón)
- gol (fútbol/balón de fútbol)
- pin (pinturas)
- NÚMEROS:
- un
- do
- tes
- ca
- chin
- se (para o seis e o sete)
- oi
- no
- dee
- ANIMAIS:
- can
- ga (gato)
- pa (paxaro)
- pei (peixe)
- cua-cua (pato, aínda que tamén o chama pa)
- ca (cabalo)
- va (vaca)
- bee (ovella)
- lo (lobo)
- o (oso)
- coco (cocodrilo)
- mo (mono)
- le (león)
- ti (tigre)
- bu (burro)
- OUTRAS COUSAS:
- pis
- caca
- ca (calle)
- ca (casa)
- tintón (reloxo)
- titititi (despertador)
- gaga (teléfono e diga)
- nene (neno/nena)
- titi (chica guapa, sobre todo se é loira)
- ra (radio)
- va (vaso)
- cae/cai (para caer, caeu, caín...)
- ven (imperativo)
- ben
- non
- si
- aquí
- a (adeus)
- o (ola)
- ma (mala/malo)
- ma (máis)
- to (todo)
- gua (guapa/-o)
- co (comer, como, comes...)
- co (corre, corro...)
- co (colo)
- pon (pon, poñer...)
- ti (quere dicir eu)
- mi (mira, imperativo)
- co (colle, imperativo)
- A FAMILIA:
- mamá
- papá
- abu
- abu Pepe (o seu bisavó)
- Ani (tía Fani e o meu primo Dani)
- Go (Yago, meu irmán)
- I (Iria, a moza de Go)
- Pepín (un tío meu ao que chamamos así)
- Lo (Loli, miña madriña)
- Artur (o fillo duns amigos que se chama así)
- Gu (polo seu nome: Lucas)
- TENTATIVAS DE FRASES (OLOFRASES):
- co ti (como eu só, con golpe na man de mamá incluído)
- mamá ven (versións con papá, abu...)
- mi mu (ponme a música de Mickey xa!)
- mamá (ou papá, etc.) mi (mira!)
- mamá co (mamá hai un coche ou colle o coche, tamén o di con outras persoas e obxectos)
2.10.08
bufff!
Estou alucinada, aprendendo a fedellar a pizarriña dixital e o software, porque, coma sempre, unha é unha tiquismiquis de moito coidado e pretende facer as súas propias actividades. Cando por fin saia do lío no que me metín teño que compartilas convosco, pero polo de agora estouvos en obras. Polo demáis, no cole xenial, aínda q teño 24 alumnos!!!! (case como cando nós eramos pequechas) e, por culpa de semellante multitude, temos algúns problemiñas co volume na aula e iso, pero en xeral moi ben... A profe do ano pasado dos meus pequenos pensadores era María Gómez-Ulla (Marti acórdaste dela? Estudou con nós en Filoloxía). Bueno, xa conterei máis noutro momento, que estou con montóns de fiestras abertas e me vou a facer un lío. Bicos a todas e sorry!!! Aínda que creo que xa non debería nin pedir perdón pola tardanza en escribir porque vou ter que ir aceptando que son así de nacemento: pouco cumplidora. 20.7.08
ESTOU AQUÍ!
Estou de novo aquí, detrás do teclado, escribindo, e espero xa non parar de facelo. En todo este tempo seguía aquí, a medias, porque vos leía e ás veces ata deixaba pequenas mostras de que o facía nunhas liñas nas vosas entradas, pero agora tentarei tamén facer eu as miñas, iso si, sen promesas, que a última que fixen nesta blog non a cumplín. Manterse aquí detrás a escribir con relativa frecuencia esixe unha constancia que eu non teño, pero que agradezo que os que seguides sempre aí detrás dos vosos teclados teñades porque sodes unha gran compañía. 20.7.07
abandonadiños
15.3.07
LUCAS XA ESTÁ AQUÍ
O segundo día na casa e xa se daba largos na bañeira! Agora que xa ten 10 días seguimos tan felices coma cansos, e iso que xa estamos comezando a collerlle o ritmo ás tomas do pitufo e a costume de durmir máis de tres horas seguidas parece xa formar parte dun pasado moi lonxano. Bueno, por Lucas vale a pena! Palabra de nai!9.2.07
A PUNTO
Xa falta moi pouco para que Lucas estea aquí. En principio contabamos con el para o 7 de marzo, pero parece ser que xa está moi grandeciño, ten todo formado e debe querer saír, polo que non creo que tarde moito. A miña placenta xa está madura e o líquido amniótico empeza a ser algo escaso, ademais as contraccións preparatorias aumentaron en forza e en número, asi que xa me estou facendo a idea de que o meu fillo debe querer disfrazarse xa este ano (espero que no hospital me deixen tomar orellas!). Xa vos contarei e vos porei unha foto do rei da casa tan pronto como chegue, que xa estamos desexando que veña, e iso que non somos monárquicos!
30.12.06
unhas risas
O mércores 27 lin na contraportada de "La Voz de Galicia" unha columna de César Casal González que me fixo chorar da risa ata o punto de ter que parar varias veces antes de poder continuar lendo. Inclúe erros cometidos ó falar e que son enviados polos lectores. Vou transcribir a maior parte do texto para que o disfrutedes... Preparade varios panos porque ides chorar!:
"...Una mujer de una inmobiliaria me escribe que unos señores le pidieron ver unos árticos, en vez de áticos. Mucho mejor es la que quería una cocina de fornica con tiradores de acero inexorable. En las oficinas del Inem pasa de todo. El que llega y dice en la ventanilla que quiere pedir el suicidio, en lugar del subsidio. Y la que sin cortarse pregunta en voz alta ¿dónde está el himen? También hay conferenciantes que dan para mucho juego. Como el que, tras su charla, veía que nadie se arrancaba a hablar y dijo él mismo: Voy a iniciar yo la ronda de preguntas para romper el fuego. Menos mal que no se puso a disparar. Nuestros hombres y mujeres de batas blancas han escuchado de todo. Doctor, es imposible que mi hija esté embarazada. Ella me aseguró que siempre lo hacía con su novio de córpore insepulto. O la otra que les dijo a las amigas: "Me voy a toda prisa. Tengo cita con el uterino naringólogo". Ahora estamos en unas aulas a punto de hacer un examen. Entra un profesor y dice: Se me ponen en tictac para que nadie pueda copiar del de delante. Todos miraron para el reloj. Hubiese sido más efectivo en zigzag. Están las frases que escucha uno mismo. Como la mujer que, apenada, te dice que murió la chica que cantaba y añade: Ahora le pondrán una estatua en Chipirona, por Chipiona. O la entusiasta que te dice que algún día ganarás el Premio Puligan, marca de ropa, por Premio Pulitzer. O quien te pregunta si el libro que lees es un rock seller..."
19.11.06
EDUCACIÓN PARA A CIDADANÍA
Nunha sociedade coma a nosa, na que cada vez somos máis intolerantes, menos respetuosos e máis egoístas, abundan adultos cargados de prexuízos que unicamente consideran como válidas as súas propias ideas.
7.11.06
EMBARAZO
9.7.06
Mariña invitoume a facer outro meme e non me puiden negar... Aí vai!
- 10 anos atrás... Estaba tola con ter cumplido a maioría de idade.
- 5 anos atrás... Estaba a piques de rematar filoloxía e quería escaparme de novo a Londres, pero non o fixen porque empecei outras cousas, entre elas unha relación co home dos meus soños (pero que cursi soa isto!, como é certo vouno deixar)
- 1 ano atrás... Aínda estaba de exames!!!!
- Onte... Conteilles ós meus pais e ós pais da miña parella que estou embarazada!!!! (gracias pola noraboa que estades dicindo agora mesmo)
- Mañá... Estou dacordo con Mariña: nunca se sabe.
- Snacks... Ummm! I love them!
-Cinco bandas e/ou artistas... Só cinco? Bueno: the Beatles, Donovan, the Who, Pink Floyd e Jeff Buckley (e todos os meus discos de jazz tamén).
- Cousas que faría con 100.000.000 €... Eh? Iso dá para arranxar uns cantos países subdesenvolvidos.
- Cinco lugares aos que me gustaría ir... Gustaríame ir a tantos sitios! Pero direi cinco, a ver: Islandia, os países Escandinavos, puidendo ver a aurora boreal, por suposto; Turquía, os Balcáns e a Patagonia.
- Cinco malos hábitos que teño...
1. Ser demasiado faladora.
2. Ser excesivamente ordenada e limpa.
3. Ser demasiado impulsiva ás veces.
4. Ser olvidadiza con moitísima frecuencia.
5. Ser mimosa demais.
- Cinco cousas que me gusta facer...
1. Estar en boa compañía.
2. Escoitar música.
3. Ler.
4. Aprender.
5. Comer e beber cousas ricas, ricas.
- Cinco cousas que NUNCA vou empregar... Espero nunca empregar ningún tipo de arma.
- Cinco programas de TV que me gustan... Mulleres Desesperadas, Caiga Quien Caiga, Nada por Aquí, 4X4 e Documentos TV.
- Cinco películas que me gustan... American Beauty, Los Otros, O Gran Ditador, Pero quién mató a Harry? e Top Secret.
- Cinco persoas que me gustaría coñecer... Buf! Non sei.
- As cinco cousas que máis disfruto.
1. Estar en boa compañía (igual que Mariña)
2. Esta ímola censurar (jeje) pero podería estar incluída na anterior.
3. Unha boa comida (ou cea ou almorzo).
4. O momento no que sei que algo saíu ben.
5. Cando a música é perfecta para o momento.
- Cinco xoguetes favoritos... de cando era pequena:
1. Os meus vinilos (e os de meu pai)
2. A corda.
3. Laika.
4. O libro de Hans Traxler: La aventura formidable del hombrecillo indomable.
5. O meu pobo enteiro.
- Tres persoas afortunadas para que fagan o mesmo... Quen queira que o faga, vale?
3.7.06
de oficio: mestre
26.6.06
sistema solar
15.6.06
TENRO ICOSAEDRO
4.6.06
ROMPENDO IDEAS
Quero adicar estes cristais rotos a esa xente que foi quen de pensar e actuar de maneira diferente e que agora poida estar sufrindo as consecuencias da súa rebeldía.
24.5.06
meme
Mariña invitoume a cubrir nun documento unha serie de campos, que, por certo, recordan un pouco a Rafaella Carrá, quen dicía iso de "allora si fuera". Bueno, suponse que despois de cubrilo e amosalo publicamente hai que invitar a 5 persoas a que fagan o mesmo, así que eu vou invitar a Martina, Rocío, Olga, Marco e ós meus alumnos (que o farán como grupo, consensuando respostas, e en inglés... verás ti que risas nos botamos!). Por suposto calquera que o desexe pode contestar estes "se fora..." e envialos por correo electrónico, publicalos na súa blog, dalos en man para que eu os escriba nesta ventaniña ó mundo... Bueno, aquí van os meus "se fora...": - Se fora un mes: sería maio.
- Se fora un día da semana: sería o sábado.
- Se fora un momento do día: sería a noite (a poder ser, estrelada).
- Se fora un planeta: sería Venus.
- Se fora un animal: sería un hámster.
- Se fora un moble: sería unha lámpada (bonita, eh!).
- Se fora unha bebida: sería auga.
- Se fora un instrumento musical: sería unha batería.
- Se fora unha froita: sería a fresa.
- Se fora unha canción: sería algo sesenteiro e movido.
- Se fora unha asignatura: sería algunha na que se puidera opinar e debatir.
- Se fora unha parte do corpo: sería a espalda.
- Se fora un obxecto: sería un xarrón ou un tarro.
- Se fora unha comida: sería algunha larpeirada, fixo.
- Se fora un personaxe animado: sería o correcaminos (mecmec).
- Se fora un número: sería o 7.
- Se fora un coche: sería o mini orixinal (vello, vello) verde escuro e co teito branco.
- Se fora unha cidade: sería Edimburgo.
- Se fora unha dor: sería a de cabeza (malditas migrañas!).
- Se fora un mar: sería o de Irlanda.
- Se fora un idioma: manteño a resposta de Mariña, que me gustou moito: “un castrapo está ben…”
- Se fora unha flor: sería un tulipán.
- Se fora unha cor: sería vermella.
- Se fora un verbo: sería disfrutar.
- Se fora unha estación: sería a primavera ou o outono.
- Se fora unha prenda de vestir: vaqueiros, of course.
- Se fora un libro: sería de narrativa breve (encántanme os contos).
- Se fora un país: sería o das marabillas, pero republicano (sen raíña de corazóns).
- Se fora un lugar: sería unha praia pequena limpa (pero que guarra é a xente!).
- Se fora un deporte: sería nadar nesa praia de antes.
- Se fora unha película: sería unha comedia con trasfondo social (moi británica, non?).
- Se fora unha marca: "Comercio Xusto" vale?.
- Se fora unha serie: sería "Mulleres Desesperadas" ou os meus queridísimos Wallace & Gromit.
- Se fora unha páxina web: sería a dos Cbeebies... (viva a BBC!)
- Se fora un sabor: sería doce (serei larpeira!).
- Se fora un signo do zodíaco: son Aries e o seguiría sendo.
- Se fora un perfume: sería olor á herba mollada, a limóns, laranxas e mazás das de verdade, ás fresas silvestres (careixós, umm!)...
20.5.06
no smoking
Fai xa uns tres meses que deixei de fumar e non teño tentacións de voltar a facelo, así que vou incluir aquí un traballo que escribín o ano pasado, antes de que existira a famosa lei antitabaco, sobre a prevención de drogodependencias nos centros escolares.
Nel aparezo coma fumadora, igual que algúns dos que traballaban no centro no que realicei as miñas prácticas I, o Lamas de Abade, e, entre outras cousas, explico o que sucedía nese centro con respecto ó tabaco.
Agora coa lei antitabaco en vigor (que parece moi drástica, pero hei de dicir que axuda a deixar o vicio o feito de non ulir nin ver tabaco) non sei se os do Lamas de Abade seguirán sendo fumadores ou se xa serán exfumadores... En calquera caso, unha aperta dende aquí a todos eles.
9.5.06
smile, please!
29.4.06
O MEU POBO
Este é o castelo da Palma, no que estivo Tejero, xa que antes era unha cárcere militar. Está xusto fronte a miña casa, na outra beira da ría.
Este é o mesmo castelo visto dende o mar e dende o outro lado.
Isto é unha vista do castelo da Palma dende o castelo de meu pobo.
Este é o castelo de San Felipe. Empezouse a construír no século XVII a unha das beiras da entrada da ría de Ferrol. É o castelo do meu pobo, que tamén se chama San Felipe.
Esta é unha áncora que se ve dende o castelo de San Felipe.
Esta é a parte do castelo que dá a mar aberto.
E esta é a miña praia favorita un pouco máis alá da anterior.
8.4.06
TARDE, TARDE, TARDE
Levo un montón de tempo desconectada (MIL PERDÓNS!) pero xa estou de volta e pensando en cómo facer unha memoria para a que teño ideas e anotacións pero non feitos, xa que non puiden realizar nin unha soa vez o IT-INSET tal e como acordáramos. Quédanme as ganas de aprender cos alumnos e ser capaz de cambiar, replantexar e reorganizar o que se fai na clase en función das análises que se vaian facendo entre todos no día a día; as ganas de levar a cabo unha verdadeira práctica da que tirar conclusións en positivo e da que aprender de forma grupal, cos alumnos e cos profesores en conxunto... Pero é obvio que non puido ser e que agora as miñas reflexións van ser miñas, aínda que espero que tamén teñan algo, ou moito, de vosas, que sodes os que estades do outro lado para compartir e colaborar nesta comunidade, da que algún día sairán profesores dispostos a seguir compartindo e a non deixarse amedrentar polo que supoñen estes métodos de análise e de aprendizaxe en equipo.
Xa vos irei transcribindo algunhas das ideíñas (son pequechas) que teño por aí anotadas, pero antes propóñovos un xogo. Gustaríame que pensedes nos porqués que vos levaron a decidir ser mestres ( aquí podemos tamén reflexionar sobre se a especialidade foi/é decisiva ou non) e que fagamos unha cadea para ver cales e cantas posibilidades nos saen.
Comezo por dicirvos que no meu caso foi primeiro a decisión lingüística e logo a docente, explícome: eu quería ser tradutora pero suspendín o exame de acceso e me matriculei en Filoloxía, a desgana en principio, claro que en menos de dúas semanas estaba enganchada á Lingüística (gracias Albertuz, onde queira que esteas)... Comecei daquela, en 1º de Filoloxía Inglesa, a "dar clases particulares" (xa sabedes que non me gusta como soa iso de "dar clases", pero bueno...), e aínda sigo dez anos máis tarde. O caso é que cada vez ía tendo máis claro que me encanta o que fago e, como son unha tozuda, a falta de prazas de secundaria, matriculéime en Maxisterio... Somos unhas cantas cun pasado semellante, ¿non? Pero aínda que nun principio nos moveran máis as linguas, chegamos a un punto no que tamén nos moven o ensino e a aprendizaxe e seríamos capaces de ser titores e enfrontarnos a calquera asignatura. ¿Non me digades que non se vos ocurren ideas para levar a cabo en coñecemento do medio, en matemáticas...? No fondo o que nos pasa é que somos un pouco coma nenos con xoguetes novos e queremos experimentar e movernos... ¡Oxalá non paremos nunca!
29.3.06
TOMORROW NEVER DIES
As tomorrow never dies, I hope the Oscars don't mean that we stop our work in this community.
26.3.06
Ó CAER A NOITE
Cando cae a noite esperamos que unhas horas máis tarde volte a saír o sol e cando un período remata, esperamos que outro o siga e nos sexa cando menos tan aproveitable coma o que o precedía. 21.3.06
APRENDENDO DOS NENOS
16.3.06
CRAZY 'BOUT PLASTICINE!!!!!!!
Estes que están aquí enriba son, para quen non os coñeza, Postman Pat and Jess, his black and white cat, e son os protagonistas dunha das primeiras series da BBC que darían pé a moitas outras pequenas marabillas que axudan a que nos reconciliemos coa animación.
