20.7.07
abandonadiños
Téñovos dende hai xa moito tempo abandonados e aínda que está moi feo dicilo, vouvos dar as miñas dúas excusas para ter feito isto de deixar de escribir. A primeira chámase Lucas e ten xa catro meses e pico. Ter un Lucas, ou un Fran, ou unha Nerea, ou unha Catuxa... é o mellor que lle pode pasar a un na vida, pero cámbiacha, e moito. O segundo motivo é o que Mariña deu en chamar "ir a polo óso", que, por certo, aínda non sei se conseguirei acadar, pero estouvos preto, preto del. Espero que os dous motivos vos parezan tan importantes coma a min, espero poder compensar ese longo abandono. A partires de xa mesmo tentarei non perderme polo bosque e estar por aquí varias veces á semana (non digo cada día porque me coñezo e sei que non o cumpliría).
